Winterklaar

Wees gerust, dit gaat niet over de moestuin winterklaar maken. (Hebben we niet.) En niet over vogelvetbolletjes knutselen. (Hoewel, moeten we misschien eens doen...) Maar over de zeilboot van mijn vader. Die moet na de zomer afgetuigd en weggesleept naar een garagebox in Gent.

Meestal wachten we tot december en soms zelfs tot diep januari om hem uit het zand te graven. Met zware schoppen vol bevroren zand en vingers verstijfd van de kou. Met jaarlijks dezelfde verzuchting: "Dit zou in de herfst moeten gebeuren!"

Dit jaar is het wonderwel gelukt om ons aan dat schema te houden. En hoewel Jopa kapitein was en Jana slechts lichtmatroos, hield zij het bij instructies geven en commentaar leveren terwijl hij mocht uitvoeren.