1/2 Turquaze en 5' Wanikan

Mijn zus kwam logeren en daar zouden wij van profiteren. Op naar de cinema! Dat was zo lang geleden dat ik niet meer goed wist hoeveel een ticketje kost.

Turquaze. Na afloop aan Allerliefste moeten vragen of het een goede film was. De helft van de beelden uit onderstaande trailer heb ik namelijk gemist. Niet omdat ik in slaap dommelde, maar omdat er halverwege een stil telefoontje kwam van mijn zus. "Lukas weent de hele tijd." De gang opgezocht om uit te leggen welke truucjes kunnen helpen. "Stuur maar een berichtje als het niet werkt." Tien minuten later kwam het bericht en ik moest zelfs niet kijken: "Lukas houdt niet op met wenen." Boeltje gepakt, tegen Allerliefste gefluisterd dat hij de film alleen mocht uitkijken, naar huis gefietst. Lukas vastgepakt, zachtjes gewiegd en gefluisterd: "Hier ben ik jongen." De geur, de ogen, de stem van de mama. Meer had hij blijkbaar niet nodig om terstond in slaap te vallen.

Tweede poging tot cultuur ondernam ik zaterdag met Jana. Op naar de Vieze Gasten! Theater was al zo lang geleden dat ik niet meer goed wist of ik de dochter na afloop een zakje chips kon beloven.

Wanikan van 4HOOG. Na afloop aan vrienden moeten vragen of het een goede voorstelling was. Niet omdat Jana in slaap dommelde. Ik moest haar evacueren omdat ze vanaf de openingsscène begon te huilen. Woordeloos theater is voor haar blijkbaar erg spannend. Het is duidelijk dat er iets zal gebeuren, maar wat en wanneer? Ze sabbelde haar doek haast kapot en de spanning werd teveel. In plaats daarvan zijn we chocomelk gaan drinken bij Hilde en hebben samen toch nog een bijzonder fijne middag gehad.

Alleen...


*Beste kinderen, onthoud dit goed. Mammie houdt echt heel veel van jullie. Maar vroeg of laat doet ze weer aan cultuur. Jullie mogen meegaan of thuisblijven, maar echt, mammie doet vroeg of laat weer aan cultuur!*