Natuurlijk weten ze waarom er nooit stoute kinderen zijn. Hoe het komt dat Sinterklaas hun hele leven te boek heeft staan. En dat de kleintjes daar helemaal niets van begrijpen en alles nog bekijken met ogen zo groot als mandarijnen.
Het mysterie is dan misschien wel voorbij, de magie nog niet. Ze worden nu namelijk steeds vaker meegetrokken in het complot. En dat zorgt voor minstens even veel plezier.
 |
| De jongen met de Vietnamese mama en de Vlaamse papa kent geen Engels. En de Sint spreekt dit jaar geen Nederlands! Verdacht. Hij vraagt hulp. 'Want die letters zijn zo klein en ik ben al zo oud.' Hoe kon hij dan al de rest voorlezen, wil Jana vragen. Maar dan begrijpt ze dat de Nederlandse woorden het probleem zijn en begint ze er aan |
 |
| 'Ik ben al zo oud dat mijn mijter niet meer zo goed blijft staan.' Verdacht. Waarom er af en toe een paar volwassenen voor Sinterklaas gaan staan, en wat die Sinterklaas daar dan zit te foefelen, wil Lukas eigenlijk vragen. Maar dan herkent hij de stoppels achter de baard en luistert hij toch aandachtig wat de Sint te zeggen heeft |
 |
| 'Last but not least' kondigt de Sint aan. Eindelijk is de oudste van de hele rij kinderen aan de beurt. Hij heeft het over de Picasso-achtige tekening van 'me and Pete' die hij wel eens zou willen zien. Verdacht. Nog voor Jana kan vragen of hij haar schoen dan niet hoogstpersoonlijk geleegd heeft, corrigeert de Sint zichzelf. 'Oh, I have seen it! Yes.' En hij zegt voor de elvendertigste keer dat het 'amazing' is. Jana trekt een wenkbrauw omhoog, moet daarna toch voluit lachen |
Sinterklaas blijft leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten