(Als U bij deze foto verbaasde ogen trekt, misschien eerst dit eens lezen...)
'Blobinson heeft het niet gehaald.' Ik verslikte me bijna in het vieruurtje. 'Morgen starten we met een nieuwe baby. Blobinhood.'
Wekenlang kwam Lukas thuis met verhalen over wat wel of niet goed gegroeid was. In het weekend dacht hij aan zijn juf die twee keer per dag naar school moest om eten te geven. 'Want in het begin is dat om de vier en daarna om de acht uren en ...' Precies echte baby's.
Vandaag waren alle ouders uitgenodigd voor een learning celebration. Wij brachten gerechten uit eigen land mee, om met elkaar te delen. De kinderen serveerden hot sauce, kim chi, zuurdesem brood, kefir en Kombucha. Eten en drinken waar ze maandenlang aan gewerkt hadden.
Micro-organismen hebben blijkbaar veel tijd, aandacht en liefde nodig. Daarom dat de kinderen van year 5-6 zo zenuwachtig in de keuken stonden. Nu mocht er niets mis gaan.
Ze checkten nog een laatste keer of de etiketten nog goed op hun producten kleefden. Logo! en naam! en slogan! zelf verzonnen! Bucha Fresh, the freshest in town. Ze vouwden het papiertje waarop alle achtergrondinformatie stond nog eens open en dicht. Historiek! en wetenschappelijke achtergrond! en culturele gebruiken! rond hun product allemaal zelf opgezocht en gepresenteerd!
Want voor hun ouders wilden alle kinderen het extra goed doen. En die ouders, die blonken op hun beurt extra hard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten