Terug naar Suối Tiên, de waterval met de glibberige rotsen. Vorige keer kwam ik niet erg ver, vandaag wil ik met de kinderen en Allerliefste tot aan de verdieping waar we samen kunnen zwemmen.
Ik overwin de koude en mezelf. Nóg een verdieping hoger, waar je je hoofd onder een harde waterstaal kunt steken, pas ik voor bevroren hersenen.
Allerliefste en de kinderen spelen, ik heb geen boek meegebracht. Beetje babbelen dan maar, met de vrouw die visjes vangt. Een hemd en een lange grashalm, meer heeft ze daar niet voor nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten