Het leukste dak ter wereld

Bangkok heeft een paar waterparken. Omdat alleen bovenop de wolkenkrabbers nog plaats is, liggen die bijna allemaal op een dak. We slaan de duurdere waterdaken over en nemen de metro naar Fantasia Lagoon.

Alleen al die metro is de moeite. Want tegelijk Monorail! Skytrain! Wanneer we aan onze halte uitstappen en het waterpretpark op de hoogste verdieping van een mall zien blinken, is Lukas helemaal niet meer te houden.

Ik denk dat we ons nog nooit zo snel omgekleed hebben. Hokjes in en zwemkleren aan. Ik blij dat ik mijn zwem-shirt boven mijn bikini kan trekken. Anders had ik in de mall nog snel een badpak moeten kopen, een bikini is blijkbaar 'geen gepaste zwemkledij'.

Snel die hokjes weer uit. Zonnecrème smeren. Kastje huren. Spullen proppen. Badmuts huren. Zwembril op. Plattegrond checken.

We staan vlakbij de toren met de glijbanen. We willen de fantasie fontein doen, de magische jungle, de piratenboot en àlle glijbanen. We hebben een band nodig om in de luie rivier te dobberen, dus weer naar de rental booth.

Dan klinkt er kerstmuziek en duiken een paar mascottes op. We zijn de enige buitenlanders, voor ons wordt er naar het Engels vertaalt. 'All children join!' roept de kerstvrouw door haar luidspreker. Ook al begrijpt Lukas niets van wat er te gebeuren staat, hij stapt zonder aarzelen in het spel. Is dit een quiz? Een race? Verstoppertje? Een zoektocht?

Lukas haalt zijn schouders op. 'Ik zie wel wat ik moet doen.' Waren we hier gewoon op reis en was de zoon niet al anderhalf jaar in een ander land, andere taal, ander netwerk, andere cultuur ondergedompeld, dan geloof ik nooit dat Lukas zomaar zou meedoen. De kinderen zijn het echt wel gewoon geworden om zich ergens voor te smijten. Als je dat niet leert, blijf je altijd maar aan de zijlijn wachten. 

Net zoals ik ondertussen geleerd heb om met volslagen wildvreemden te praten. Vriendelijk maar niet te lang, en zónder online vrienden te moeten worden. Een Thaise familie vraagt waar we vandaan komen. 'België? Oh, ik heb ooit een ladyboy van daar gekend. Die was zo mooi, wow! Wat vind je van Bangkok?' Natuurlijk ook heel mooi.

Ik herhaal het nog een keer als we elkaar in de luie rivier tegenkomen. In onze dubbele zwemband, wachtend tot de gigantische emmer gevuld raakt, kantelt en een vloedgolf veroorzaakt. 'Bangkok is really fascinating,' zeg ik. En ik bedoel inclusief dit water-dak-pretpark. Bovenop het Bangkae shoppingcentrum.

Het is goedkoper dan de andere en een beetje verouderd. De glijbaan glijdt niet echt vlotjes, zelfs niet als we onze zwem-shirts opschorten. Op de valse vulkaan staan de watervallen droog. Sommige delen zijn afgesloten. Hier en daar is wat verse verf of meer onderhoud nodig. Het is waarschijnlijk de reden waarom we daar de enige toeristen zijn.

Maar het heeft zoveel charme. De redders kunnen geen Engels maar lachen samenzweerderig met ons mee als we onze kinderen nakijken die gillend met hun dubbele band naar beneden slieren. (En dan maar moeilijk meer op het volgende deel van de wildwaterbaan geraken.) We moeten nooit ergens aanschuiven. De sfeer is gemoedelijk en iedereen zó ontzettend vriendelijk.

En wat als de glijbaan niet echt vlot? Is het niet hoe dan ook fantastisch! Glijden met zicht op Bangkok en onder ons auto's in de file.