dinsdag 30 april 2019

Tijdsslot

'De eerste keer deed ik precies hetzelfde,' zei ze. Een medemoeder in Vietnam. Over vakantie in je thuisland.

'Ik mailde iedereen op voorhand. Doktersafspraken, boodschappenlijst, bezoek aan vrienden en familie. Een heel schema en de vraag of we hen binnen een bepaald tijdsslot konden zien. Ik puzzelde vooral speelafspraken voor de kinderen en kwam als chauffeur van hun verlanglijstje uiteindelijk oververmoeid terug.' 

Ik knik. Herkenbaar. Met dat verschil dat de voorbereiding me blij maakte. Ik organiseer graag, en al zeker binnen mijn fantastisch (en) lief netwerk. In de antwoorden las ik niets anders dan dat iedereen blij zou zijn om ons te zien. Ik kreeg het er in Vietnam op voorhand zowaar nog warmer van.

Nog een verschil was dat ik op het moment zelf ook erg genoot van de speelafspraken. Ik zie de kinderen van mijn vrienden graag en graag bezig. Dus waar en wanneer ik kon was ik de spion.

Een rol die wonderwel paste in het spel met de buren.

Vietnamese soldaten strikken hun veters voor de strijd. Met een paraplu en het houten geweer dat mijn grootvader ooit voor een neefje knutselde, gaan ze schieten in de tuin
Op het secretariaat worden de gevechten gecoördineerd. In een traditionele ao dai, met computers en draagbare telefoons. In het wilde weg tokkelen en alsof mobiel bellen is maar een klein anachronisme
Verzorging van gewonde soldaten. Het bloed aan de rechterarm moet nog gestelpt worden, even wachten tot verpleegster K. met een tweede slabbetje terugkomt
Alles verloopt volgens plan, ze gaan winnen

Na de strijd vervelde het huis tot een heel andere sfeer. Treinen op het tapijt. Tegen de avond was ik de gouvernante van de familie Von Trapp. Ze zongen over hun favoriete dingen. Vier engelachtige en één bromstem, ook daar mocht ik bij zijn.

De dynamiek die mijn kinderen met hun vaste kliek gemist hebben, die heb ik ook gemist. Zelfs als ik er niet bij kon zijn, als de kinderen elders gingen spelen of logeren, genoot ik ervan om dat terug mee te maken. Dan deed ik wat ik altijd doe: bij het brengen of halen zo lang mogelijk met de ouders blijven kletsen

Spion of chauffeur, ik doe het allebei graag. Een tweede vakantie naar België zou ik op precies dezelfde manier organiseren.
   

1 opmerking:

  1. alweer zo mooi Ellen. Wat jammer dat we elkaar gemist hebben. Ik zal dan maar eens naar daar moeten komen zeker??

    BeantwoordenVerwijderen