Nieuwkomersdag

Terug naar school! In ons geval is dat naar een internationale school. Brits curriculum, lessen in het Engels, Frans en Vietnamees en leerkrachten en leerlingen van over de hele wereld. Precies omdat die leerlingen uit Frankrijk, Korea, Japan, Engeland, Canada, Australië, China, Duitsland, Wit-Rusland, België, Noorwegen ... komen, organiseert de school vlak vóór de officiële start een nieuwkomersdag.

Wij zijn nieuwkomers! Onze kinderen spreken de taal niet en we kennen hier nog bijna niemand. Dus mochten wij met Jana en Lukas naar die new students introduction day.

De toen nog lege speelplaats van de basisschool. Oftewel: het lotusveld

Lege eet- en speelplaats van de kleuters. Oftewel: de bamboetuin

In de 'bamboezaal' (turnzaal annex polyvalente ruimte) kregen we passievruchtensap, cake en een hartelijk welkom van het hele team. Dat voelde niet alleen warm, het is ook handig om meteen iedereen te leren kennen: van administratie tot kookploeg, van de eerste kleuterklas tot de hoogste graad in het secundair, van de pedagogische directeur tot de individuele ondersteuners.

Daarna werden we met ons kind en een opdracht naar de klas gestuurd. 'Maak kennis met de leerkracht en de andere ouders. En als je voelt dat je kind zich comfortabel voelt, kom dan terug naar de bamboezaal. Zo krijgt je kind ook tijd om zijn leerkracht(en) en de andere nieuwe kinderen te leren kennen.'

We splitsten ons op en kwamen bijna tegelijkertijd weer naar buiten. 'Jana is dus al op haar gemak? Lukas ook!' Terwijl wij nog meer sap dronken en van het ene naar het andere gesprek fladderden, speelden Jana en Lukas spelletjes. Samen, want slechts een handvol nieuwkomers.

Iets met een dobbelsteen, waardoor ze nu weten wat Ms Tali het liefste eet (de phở van de schoolkok), wat Marcus graag doet en waarvoor Ms Tham stiekem bang is. 'Kashi spreekt wel al Engels maar Isaac ook nog helemaal niet en Ms Nguyen gaat mij helpen als ik iets niet begrijp.'

Zo'n apart onthaal voor alle nieuwkomers samen, met de nadruk op alle nieuwkomers en samen, maakt een groot verschil.

Jana en Lukas zagen en beleefden dit onthaal zoveel intenser dan tijdens onze inschrijving-met-rondleiding voorbije zomer. Toen zagen ze lege gebouwen en geen eigen leerkrachten. Het feit dat ze, zonder die typisch gezellige drukte van een echte eerste schooldag, heel rustig in hun eigen klas konden kennismaken met hun vaste leerkrachten, een paar kinderen, het bord, de boekentassenrekken, de waterton ... maakte de school waar echt alles nieuw is, net iets meer vertrouwd. En dankzij dat klein beetje meer zelfvertrouwen vertrokken ze de volgende dag met heel veel goesting.

Idem voor mij als ouder. Tijdens de eerste drink op vrijdagavond was het zoveel makkelijker om een gesprek aan te knopen met andere ouders. Ik wist namelijk wie zich net zo onwennig voelt en niets liever heeft dan dat iemand op hen afstapt. Om 'oude' families te leren kennen, kregen we hulp van het schoolteam. 'Jullie kinderen zitten samen,' stelden ze ons dan aan elkaar voor. Dat ene zinnetje maakte een eerste gesprek zoveel makkelijker. Nu donderdag is er nog een info-avond met meet and mingle, en dankzij dat klein beetje meer zelfvertrouwen hebben ook wij daar heel veel goesting in.  

De internationale school van onze kinderen organiseert die nieuwkomersdag twee keer per jaar. Een keer bij de start van het nieuwe schooljaar en een keer halverwege: voor nieuwkomers die na de wintervakantie instappen. Concreet gaat het om een halve dag die eigenlijk maar van 10 tot 12 uur duurt. De andere 'oude' leerlingen komen - ook na de wintervakantie - een dag later naar school. 

Over naar België. Daar hebben de meeste scholen alvast een feestelijke drink en een info-avond op hun kalender staan. Het zou goed zijn als ook de nieuwkomersdag op de planning van veel Belgische scholen zou komen. Want als zo'n dag hier in Vietnam zelfs voor ons - niet op de vlucht én een mondje schooltaal - en onze kinderen verschil maakt, hoeveel meer verschil kan het dan maken voor nieuwkomers in België?