Neen. Telkens ik mijn hoofd om de deur steek, zie ik hen boeken lezen en bespreken met een sérieux die op een vergadering niet zou misstaan. Het werkt weer helemaal, die kinderjury.
maandag 18 januari 2016
In volle ernst
Voor mij uitgestrekt ligt een vol uur vrije tijd. Knus geïnstalleerd met een boek lukt het me maar niet om me te concentreren. De moeder met een interieurtijdschrift op haar schoot kijkt ook op. De andere moeders en de vader van R. hebben het al lang opgegeven. Af en toe stijgt het gejoel en gebrul uit de kamer ernaast tot ongekend enthousiaste hoogtes. In de salonhoek van de bib trekken wij vragend onze wenkbrauwen op. Zouden we Lies en de leeskip niet beter gaan redden?
Neen. Telkens ik mijn hoofd om de deur steek, zie ik hen boeken lezen en bespreken met een sérieux die op een vergadering niet zou misstaan. Het werkt weer helemaal, die kinderjury.

Neen. Telkens ik mijn hoofd om de deur steek, zie ik hen boeken lezen en bespreken met een sérieux die op een vergadering niet zou misstaan. Het werkt weer helemaal, die kinderjury.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten