Fair wear Friday: onoverdraagbaar

Bijna nooit in de wasmand met tweedehandskleren: jongensbroeken. Want nog voor een jongen zijn broek kan ontgroeien, heeft hij de knieën al versleten. Jongensbroeken zijn onoverdraagbaar. Maar goed dat hij de tweede in de rij is en de unisex broeken van zijn oudere zus kan kapot spelen.

Ze gaan mee tot op de laatste draad. Fase 1 met lange pijpen. Die fase begint altijd hoopgevend. Zo'n broek lijkt bij aanvang altijd slijtvast. Tot de stof rond de knieën toch dunner begint te worden. Dan zit er plots razendsnel een grote scheur in. Fase 2 met knielappen. Die ook haast onmiddellijk loslaten en meestal duurder zijn dan de tweedehands broek in kwestie. Fase 3: afgeknipt en omgezoomd tot korte broek.

Ik denk dat zowat alle moeders met zonen die truuc kennen, niets nieuws onder de zon. Maar wat ben ik blij dat er zon is! Tot minstens midden oktober hoop ik dat het korte-broeken-seizoen kan duren. Dat slijt beduidend minder.

(Onoverdraagbare kleren van de zus zijn truitjes met lange mouwen. Die hangen tijdens als dat knutselen in de klei, de lijm, de verf. Vlekken die er niet meer uit gaan.)

********************

Dit bericht past in een reeks over faire kleren. Op vrijdag ga ik (soms!) in mijn kleerkast op zoek naar broeken, rokken, bloesjes, kleedjes, schoenen, ondergoed en kousen die eerlijk gemaakt zijn. Dat wil zeggen: kleren die de katoenboeren én de textielarbeiders in goede werkomstandigheden konden maken en waarvoor ze een deftig loon kregen. Daarom. 
Zin om mee te doen met Fair wear Friday? Mail Lies!