Gent focust op het microniveau. Pierke Pierlala waarschuwt dat we thuis 1/3e van al 't eten vermuusen. Als ik heel eerlijk ben, zou dat voor onze koelkast wel eens kunnen kloppen. Al gaat het steeds beter: niet te veel tegelijk inkopen, het groentenpakket soms een week op pauze en af en toe kliekjesdag waarop alle gekookte overschotjes op tafel komen.
Tweede niveau waar we zelf iets in de pap te brokken hebben: de horeca. Ik kan mijn schroom steeds beter overwinnen en vraag sinds kort zo'n meeneemdoos voor de restjes op mijn bord. Maar 't gaat toch nog niet altijd zonder blozen. Goed idee dus, die zoektocht naar een nieuwe naam voor het verfoeilijke doggy bag. En goed idee, die kromme lepel rond je bord waarmee je kunt aangeven dat je de resto-overschot mee naar huis wilt.
Derde niveau waar we iets kunnen doen is in de supermarkt. Kerygma schreef er al eerder over: we gooien daar eten weg enkel en alleen omdat het er niet meer mooi uit ziet. Groenten en fruit met een bluts of een buil, ook al zijn ze perfect eetbaar, belanden steevast in de vuilbak. Niet altijd omdat de winkel die producten niet aanbiedt, maar omdat de consument - U en ik - ze niet koopt. Dus gooit die winkel het weg. En vraagt ze de boer een volgende keer te selecteren op esthetiek. Terwijl er dus elders in de wereld honger is!
Kortom, 11.11.11 heeft volkomen gelijk om de strijd aan te binden. Maar niet alleen dat. Zonder die rare groenten missen we ook de fun van groentenfratsen. Ik weet bijvoorbeeld niet meer waar we deze tomaat haalden. Uit ons groentenpakket of de moestuin? 't Was alleszins leuk koken.
Allerliefste: 'Moet nu ne keer komen zien!'
Ik spoed me naar het aanrecht. 'Jana en Lukas, kom eens kijken.'
'Oh, zo schattig... Een tomaatmannetje!'
En jawel, voor we de neus afhakten, moest er een foto getrokken worden. Zoek online eens op gekke groenten en je vindt massa's karakterkoppen, omhelzingen, mysterieuze wezens. In Nederland maakt Kromkommer er iets hips van. En deze marktkramer lijkt wel verliefd:
Ik weet dat U nu vast van plan bent om die campagne te steunen. Aarzel niet, onderteken net als wij de petitie en geef gerust een groot bedrag. Doe het zoals Allerliefste. Druk uw briefke met minstens één, liefst twee nullen rechtstreeks in de handen van een vrijwilliger. Ze gaan elk jaar in grote getale van deur tot deur, door weer en wind. Harde cash steekt op zulke momenten meer hart onder de riem dan een overschrijving, toch?
* Beste administratieve medewerkers van 11.11.11, jullie zien onze naam misschien niet meer in de data verschijnen, maar we blijven jullie wel steunen. *
Geen opmerkingen:
Een reactie posten