Picasso en Pedagogiek

Ik schrijf thuis aan een artikelenreeks "de pedagogische visie van..." Vandaag is Picasso aan de beurt. Hij heeft geen theorieën over hechting of autonomie of wat dan ook, maar als het op kunsteducatie aankomt, tellen zijn ideeën des te meer.


Dit zei hij:

It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child.

En ook:

Every child is an artist. The problem is how to remain an artist once we grow up.

En echt, als je hem live bezig ziet, dan is dat inderdaad een beetje zoals ik zoon en vooral dochter soms zie tekenen. Snel. Met een vreemd begin (teken bijvoorbeeld eerst het landingsgestel van het vliegtuig en dan pas al de rest). Onbekommerd.







Niet dat ze een kleine Picasso moeten worden. Ze moeten niets, behalve - als het even kan - tekenplezier vasthouden. En precies daarover ga ik nu beetje verder schrijven, zie. Zodat ze in het onderwijs en de opvang eindelijk die verfoeilijke kleurplaten opbergen.


(Waarom dan wel? Dat leest U binnenkort in KIDDO.)