el en co

leven in Vietnam

zondag 21 augustus 2011

Slaapliedje

Dit helpt bij het ziek dochtertje zoals poëzie helpt: het geneest niet maar troost wel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Nieuwere post Oudere post Homepage

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

Ik schreef altijd al vrij uitgebreid over het leven met mij (el) en de mijnen (en co). Sinds zomer 2018 speelt dat leven zich af in Vietnam, Hội An.

Ik ben Ellen. Voluit Ellen Emmanuelle Esther. Onder Vietnamezen laat ik me voor het gemak wel eens Liên noemen. Aan andere buitenlanders stel ik me soms als Helen voor.

Samen met Allerliefste - die al helemaal een onuitspreekbare naam heeft - heb ik Jana (13) en Lukas (11). Dat kunnen ze hier gelukkig wel zeggen.

(liefkes)liekes (86) Amsterdam (3) Ba Be lake (2) Bach Ma (1) Bahnar (2) Bai Xep (4) Bangkok (3) Barcelona (5) bootje varen (17) brommer (2) Brussel (4) Cambodja (7) Cham Island (9) Chang Mai (2) cinema (75) Co Tu (4) Coupure (5) Covid-19 (69) Cuba (7) Da Lat (11) Da Nang (42) de kippen (3) Dinh Que (4) duiken (8) duurzaam reizen (7) Fair Fashion Festival (12) Fair wear Friday (35) familiekroniek (83) fiets (91) Fontainebleau (8) Frankrijk (11) Gent (134) gestikt (43) groeifeest (20) grootbrengen (64) Ha Giang (5) Ha Long Bay (1) Hanoi (21) Ho Chi Minh City (1) Hoi An (82) Hué (8) internationale school (78) Jarai (1) jaszakschatten (5) klimmen (11) letters van het leesbeest (118) lijf (46) London (4) maandag marktdag (12) maankalender (31) Maleisië (1) México (47) My Son (2) naturaleza (61) Ninh Binh (7) Nippers (7) Oeganda (3) olifanten (3) Paris (5) Phong Nha (5) Phu Quoc (5) pianissimo (12) Portugal (19) Quy Nhon (3) regenseizoen (23) rijst (10) Rome (5) scouts (20) Spanje (9) stadstuin (59) tê't (14) Tenerife (8) Thailand (8) trein (14) tweedehands (32) Ty Loc (38) UIT (84) vandaag (121) verpakking (9) Vietnamese war (12) zeezonzand (72) zwembad (11) Zwitserland (5)