Sinds een paar maanden eten we vegetarisch. Allerliefste doet alsof ik hem erin geluisd heb en beweert dat ik wachtte om het aan te brengen tot hij net terug kwam van een bonenland (want hij is dol op dat soort landen, de mensen daar en de menu's met bonen), maar ondertussen kookt hij voortreffelijk veggie.
Zo voortreffelijk dat ik niets mis. Alleen voor vis komt het water me wel nog eens in de mond. Verder heb ik in ruil vooral heel veel lekkers gegeten. Pompoenkroketjes met gember en citroen, gouden pompoenschijfjes, groentenspiesjes op de BBQ, heel veel groententaarten, gevulde courgetten en gevulde aubergine... Jammie jammie!
Wél opvallend is dat -anno 2011- nog steeds veel mensen vragen waarom we veggie geworden zijn. Maar ook al geef ik telkens de uitleg (want voor mij liggen de argumenten anders dan voor Allerliefste), ik voel niet echt een bekeringsdrang. En om dat te bewijzen, deze omnivoor:
Haha, dat filmpje :)
BeantwoordenVerwijderenEn ik ben ervan overtuigd dat een heel groot deel van de mensen niet goed snappen waarom mensen vegetariër worden. Dan zijn er natuurlijk ook die het niet willen weten... Maar ach, bekeringsdrang werkt averechts. Uitleg geven aan wie het wil horen, dat doe ik ook, met veel plezier zelfs. En verder probeer ik lekker vegetarisch eten te bereiden voor bezoekers, maar dan moeten ze er om te beginnen al open voor staan, en dat is hier dus zelden het geval.. Ze weten niet wat ze missen! ;)
Dat vind ik ook de beste manier: lekker vegetarisch voorschotelen en verder doet ieder maar gewoon zijn ding. Maar dat het lekker is... Zeker weten!
BeantwoordenVerwijderen