Naaikistje

Als ik al aan naaien toekom, dan is dat op een verloren zondagmiddag. Lukas slaapt, Allerliefste leest een boek, Jana zit rustig te prutsen. Dan naai ik waar het leven is: in de living of, zoals afgelopen weekend, in de tuin. Dan is het meestal:

Ai, schaar vergeten. Trap op, schaar halen.
Oh, découvitje nodig. Trap op, découvite halen.
Shit, naald gebroken. Trap op, van de eerste keer een nieuwe set naalden halen.
Hmmm, ander garen zou beter staan. Trap op, garen halen.

Kortom àls ik al aan naaien toekom, dan komt er meestal niet veel van.

Dus zocht ik naar een naaikist. En wat bleek? Die zijn stuk voor stuk verschrikkelijk. Tot ik deze zag. Je kan hem achteloos in de zetel keilen en het staat nog altijd goed.

Hoewel, achteloos...