Maestro

Ruim 13 maanden is hij nu en altijd heel vrolijk als we liedjes voor hem zingen. Dus leerde ik hem het gebaar voor MUZIEK: alsof je dirigeert. En kijk, dat doet hij nu als hij zin heeft in een liedje. Heel gehoorzaam zing ik dan, soms beweegt hij zoals ik mee met zijn hoofdje. (Erg uitvergroot, ik hoop niet dat ik zo wild heen en weer schud.)

Toen ik hem onlangs de houten xylofoon gaf - want van trommelen rammen wordt hij ook helemaal vrolijk - en vertelde dat hij MUZIEK mocht maken, keek hij eerst wat verbaasd. Ik kon bijna zien hoe die radars in zijn hoofd gingen draaien: "Tiens, dit is ook MUZIEK. Niet alleen liedjes die mama en papa zingen. Maar blijkbaar ook kloppen." Later zal daar nog bij komen dat muziek op de radio ook MUZIEK is, dat muziek van de fanfare ook is MUZIEK, enzovoort. Veel werk gebeurt daar, in die hersentjes.

Maar nu, voorlopig, ben ik blij met zijn gebaar. Naast praktische dingen als DRINKEN, ETEN, MELK, SLAPEN en TUUT, komen er nu ook een gebaren aan puur voor het plezier: MUZIEK lukt alvast.

*Opdracht voor mezelf: Dringend filmpjes maken.*