Tussen twee koortsrillingen door kreeg ik maandagnacht 4 april bericht van mijn zus: Banu is er!
Pas dit weekend zagen we haar in levende lijve: we lieten de moeder in kwestie eerst bekomen van een zware bevalling en al die emoties; en ik wilde natuurlijk helemaal genezen zijn voor ik in de buurt van mijn nichtje kwam...
En terwijl iedereen stond te oooooooh-en rond dat klein nieuw leven (wat een schatje!)...
... was Jana vooral geïnteresseerd in het vogelzakje met doopsuiker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten